νέα

Η υπέρταση παραμένει ένας σημαντικός παράγοντας κινδύνου για καρδιαγγειακές παθήσεις και εγκεφαλικό επεισόδιο. Οι μη φαρμακολογικές παρεμβάσεις, όπως η άσκηση, είναι πολύ αποτελεσματικές στη μείωση της αρτηριακής πίεσης. Για να προσδιορίσουν το καλύτερο πρόγραμμα άσκησης για τη μείωση της αρτηριακής πίεσης, οι ερευνητές διεξήγαγαν μια μεγάλης κλίμακας μετα-ανάλυση ζευγών προς ζεύγος και δικτύωσης σε 270 τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές με συνολικό μέγεθος δείγματος 15.827 ατόμων, με ενδείξεις ετερογένειας.

Ο μεγαλύτερος κίνδυνος της υπέρτασης είναι ότι θα αυξήσει σημαντικά τα καρδιαγγειακά και εγκεφαλοαγγειακά ατυχήματα, όπως η εγκεφαλική αιμορραγία, το εγκεφαλικό έμφραγμα, το έμφραγμα του μυοκαρδίου, η στηθάγχη και ούτω καθεξής. Αυτά τα καρδιαγγειακά και εγκεφαλοαγγειακά ατυχήματα είναι αιφνίδια, με ήπια αναπηρία ή σοβαρή μείωση της σωματικής δύναμης, βαρύ θάνατο και η θεραπεία είναι πολύ δύσκολη, με εύκολη υποτροπή. Επομένως, τα καρδιαγγειακά και εγκεφαλοαγγειακά ατυχήματα επικεντρώνονται στην πρόληψη και η υπέρταση είναι το μεγαλύτερο κίνητρο των καρδιαγγειακών και εγκεφαλοαγγειακών ατυχημάτων.

Αν και η άσκηση δεν μειώνει την αρτηριακή πίεση, είναι πολύ χρήσιμη για τη σταθεροποίηση της αρτηριακής πίεσης και την καθυστέρηση της ανάπτυξης υπέρτασης, επομένως μπορεί να μειώσει σημαντικά την πιθανότητα καρδιαγγειακών και εγκεφαλοαγγειακών ατυχημάτων. Υπάρχουν μεγάλες κλινικές μελέτες στο εσωτερικό και στο εξωτερικό και τα αποτελέσματα είναι σχετικά συνεπή, δηλαδή, η κατάλληλη άσκηση μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο καρδιαγγειακών και εγκεφαλοαγγειακών ατυχημάτων κατά 15%.

Οι ερευνητές εντόπισαν στοιχεία που υποστήριζαν σημαντικά τις επιδράσεις διαφόρων τύπων άσκησης στη μείωση της αρτηριακής πίεσης (συστολικής και διαστολικής): αερόβια άσκηση (-4,5/-2,5 mm Hg), δυναμική προπόνηση αντίστασης (-4,6/-3,0 mm Hg), συνδυαστική προπόνηση (αερόβια και δυναμική προπόνηση αντίστασης· -6,0/-2,5 mm Hg), διαλειμματική προπόνηση υψηλής έντασης (-4,1/-2,5 mm Hg) και ισομετρική άσκηση (-8,2/-4,0 mm Hg). Όσον αφορά τη μείωση της συστολικής αρτηριακής πίεσης, η ισομετρική άσκηση είναι η καλύτερη, ακολουθούμενη από τη συνδυαστική προπόνηση, και όσον αφορά τη μείωση της διαστολικής αρτηριακής πίεσης, η προπόνηση αντίστασης είναι η καλύτερη. Η συστολική αρτηριακή πίεση μειώθηκε σημαντικά σε υπερτασικά άτομα.

Τι είδους άσκηση είναι κατάλληλη για ασθενείς με υπέρταση;

Κατά την περίοδο σταθερού ελέγχου της αρτηριακής πίεσης, τηρήστε 4-7 σωματικές ασκήσεις την εβδομάδα, 30-60 λεπτά μέτριας έντασης σωματικής δραστηριότητας κάθε φορά, όπως τζόκινγκ, γρήγορο περπάτημα, ποδηλασία, κολύμβηση κ.λπ. Η μορφή άσκησης μπορεί να διαφέρει από άτομο σε άτομο, με τη μορφή αερόβιας και αναερόβιας άσκησης. Μπορείτε να ασκηθείτε κυρίως με αερόβια άσκηση και με αναερόβια άσκηση ως συμπλήρωμα.

Η ένταση της άσκησης πρέπει να διαφέρει από άτομο σε άτομο. Η μέθοδος του μέγιστου καρδιακού ρυθμού χρησιμοποιείται συχνά για την εκτίμηση της έντασης της άσκησης. Η ένταση της άσκησης μέτριας έντασης είναι (220-ηλικία) ×60-70%· η άσκηση υψηλής έντασης είναι (220-ηλικία) x 70-85%. Η μέτρια ένταση είναι κατάλληλη για υπερτασικούς ασθενείς με φυσιολογική καρδιοπνευμονική λειτουργία. Η ασθενής ένταση μπορεί να μειώσει κατάλληλα την ένταση της άσκησης.