Η υπέρταση παραμένει ένας σημαντικός παράγοντας κινδύνου για καρδιαγγειακά νοσήματα και εγκεφαλικά επεισόδια.Οι μη φαρμακολογικές παρεμβάσεις όπως η άσκηση είναι πολύ αποτελεσματικές στη μείωση της αρτηριακής πίεσης.Για να προσδιορίσουν το καλύτερο σχήμα άσκησης για τη μείωση της αρτηριακής πίεσης, οι ερευνητές διεξήγαγαν μια μεγάλης κλίμακας ζεύγος προς ζευγάρι και δικτυακή μετα-ανάλυση 270 τυχαιοποιημένων ελεγχόμενων δοκιμών με συνολικό μέγεθος δείγματος 15.827 ατόμων, με στοιχεία ετερογένειας.
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος υπέρτασης είναι ότι θα αυξήσει σημαντικά τα καρδιαγγειακά και εγκεφαλοαγγειακά ατυχήματα, όπως εγκεφαλική αιμορραγία, εγκεφαλικό έμφραγμα, έμφραγμα του μυοκαρδίου, στηθάγχη και ούτω καθεξής.Αυτά τα καρδιαγγειακά και εγκεφαλοαγγειακά ατυχήματα είναι αιφνίδια, ήπια αναπηρία ή σοβαρή μείωση της σωματικής δύναμης, βαρύς θάνατος και η θεραπεία είναι πολύ δύσκολη, εύκολο να υποτροπιάσει.Επομένως, τα καρδιαγγειακά και τα εγκεφαλοαγγειακά ατυχήματα επικεντρώνονται στην πρόληψη και η υπέρταση είναι το μεγαλύτερο κίνητρο για καρδιαγγειακά και εγκεφαλοαγγειακά ατυχήματα.
Αν και η άσκηση δεν μειώνει την αρτηριακή πίεση, είναι πολύ χρήσιμη για τη σταθεροποίηση της αρτηριακής πίεσης και την καθυστέρηση της ανάπτυξης υπέρτασης, επομένως μπορεί να μειώσει σημαντικά την πιθανότητα καρδιαγγειακών και εγκεφαλοαγγειακών ατυχημάτων.Υπάρχουν μεγάλες κλινικές μελέτες στο εσωτερικό και στο εξωτερικό και τα αποτελέσματα είναι σχετικά συνεπή, δηλαδή η κατάλληλη άσκηση μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο καρδιαγγειακών και εγκεφαλοαγγειακών ατυχημάτων κατά 15%.
Οι ερευνητές εντόπισαν στοιχεία που υποστήριξαν σημαντικά τα αποτελέσματα μείωσης της αρτηριακής πίεσης (συστολική και διαστολική) διαφόρων τύπων άσκησης: αερόβια άσκηση (-4,5/-2,5 mm Hg), δυναμική προπόνηση με αντίσταση (-4,6/-3,0 mm Hg), συνδυαστική προπόνηση (αερόβια και δυναμική προπόνηση με αντίσταση, -6,0/-2,5 mm Hg), διαλειμματική προπόνηση υψηλής έντασης (-4,1/-2,5 mm Hg) και ισομετρική άσκηση (-8,2/-4,0 mm Hg).Όσον αφορά τη μείωση της συστολικής αρτηριακής πίεσης, η ισομετρική άσκηση είναι η καλύτερη, ακολουθούμενη από συνδυαστική προπόνηση και όσον αφορά τη μείωση της διαστολικής πίεσης, η προπόνηση με αντιστάσεις είναι η καλύτερη.Η συστολική αρτηριακή πίεση μειώθηκε σημαντικά στα υπερτασικά άτομα.
Τι είδους άσκηση είναι κατάλληλη για υπερτασικούς ασθενείς;
Στην περίοδο σταθερού ελέγχου της αρτηριακής πίεσης, τηρείτε 4-7 σωματικές ασκήσεις την εβδομάδα, 30-60 λεπτά μέτριας έντασης σωματική δραστηριότητα κάθε φορά, όπως τζόκινγκ, γρήγορο περπάτημα, ποδηλασία, κολύμπι κ.λπ., η μορφή άσκησης μπορεί διαφέρουν από άτομο σε άτομο, λαμβάνοντας τη μορφή αερόβιας και αναερόβιας άσκησης.Μπορείτε να πάρετε την αερόβια άσκηση ως κύρια, αναερόβια άσκηση ως συμπλήρωμα.
Η ένταση της άσκησης πρέπει να διαφέρει από άτομο σε άτομο.Η μέθοδος του μέγιστου καρδιακού παλμού χρησιμοποιείται συχνά για την εκτίμηση της έντασης της άσκησης.Η ένταση της άσκησης μέτριας έντασης είναι (220 ετών) ×60-70%;Η άσκηση υψηλής έντασης είναι (220- ηλικίες) x 70-85%.Η μέτρια ένταση είναι κατάλληλη για υπερτασικούς ασθενείς με φυσιολογική καρδιοπνευμονική λειτουργία.Οι αδύναμοι μπορούν να μειώσουν κατάλληλα την ένταση της άσκησης.
Ώρα δημοσίευσης: Σεπ-09-2023