νέα

Μπορούν τα δείγματα ιστών να συλλεχθούν από υγιείς ανθρώπους για την προώθηση της ιατρικής προόδου;

Πώς να επιτευχθεί ισορροπία μεταξύ των επιστημονικών στόχων, των πιθανών κινδύνων και των συμφερόντων των συμμετεχόντων;

Ανταποκρινόμενοι στην έκκληση για ιατρική ακριβείας, ορισμένοι κλινικοί και βασικοί επιστήμονες έχουν στραφεί από την αξιολόγηση των παρεμβάσεων που είναι ασφαλείς και αποτελεσματικές για τους περισσότερους ασθενείς σε μια πιο εκλεπτυσμένη προσέγγιση που στοχεύει στην εύρεση της σωστής θεραπείας για τον κατάλληλο ασθενή την κατάλληλη στιγμή. Οι επιστημονικές πρόοδοι, που αρχικά ενσωματώθηκαν στον τομέα της ογκολογίας, έχουν δείξει ότι οι κλινικές κατηγορίες μπορούν να υποδιαιρεθούν σε μοριακούς εγγενείς φαινοτύπους, με διαφορετικές τροχιές και διαφορετικές θεραπευτικές αποκρίσεις. Προκειμένου να περιγράψουν τα χαρακτηριστικά διαφορετικών κυτταρικών τύπων και παθολογικών οντοτήτων, οι επιστήμονες έχουν δημιουργήσει χάρτες ιστών.

Για την προώθηση της έρευνας για τις νεφρικές παθήσεις, το Εθνικό Ινστιτούτο Διαβήτη και Πεπτικών και Νεφρικών Παθήσεων (NIDDK) διοργάνωσε ένα εργαστήριο το 2017. Στους συμμετέχοντες περιλαμβάνονταν βασικοί επιστήμονες, νεφρολόγοι, ομοσπονδιακές ρυθμιστικές αρχές, πρόεδροι του Συμβουλίου Θεσμικής Αναθεώρησης (IRB) και, ίσως το πιο σημαντικό, ασθενείς. Τα μέλη του σεμιναρίου συζήτησαν την επιστημονική αξία και την ηθική αποδοχή των βιοψιών νεφρού σε άτομα που δεν τις χρειάζονται στην κλινική περίθαλψη, επειδή ενέχουν μικρό αλλά σαφή κίνδυνο θανάτου. Οι σύγχρονες τεχνικές «ομικής» (μοριακές ερευνητικές μέθοδοι όπως η γονιδιωματική, η επιγονιδιωματική, η πρωτεωμική και η μεταβολομική) μπορούν να εφαρμοστούν στην ανάλυση ιστών για να διασαφηνιστούν προηγουμένως άγνωστες οδοί ασθενειών και να εντοπιστούν πιθανοί στόχοι για φαρμακευτική παρέμβαση. Οι συμμετέχοντες συμφώνησαν ότι οι βιοψίες νεφρού είναι αποδεκτές αποκλειστικά για ερευνητικούς σκοπούς, υπό την προϋπόθεση ότι περιορίζονται σε ενήλικες που δίνουν τη συγκατάθεσή τους, κατανοούν τους κινδύνους και δεν έχουν προσωπικό συμφέρον, ότι οι πληροφορίες που λαμβάνονται χρησιμοποιούνται για τη βελτίωση της ευημερίας των ασθενών και των επιστημονικών γνώσεων και ότι το όργανο αξιολόγησης, το IRB, εγκρίνει τη μελέτη.

Ακολουθώντας αυτή τη σύσταση, τον Σεπτέμβριο του 2017, το χρηματοδοτούμενο από το NIDDK Kidney Precision Medicine Project (KPMP) δημιούργησε έξι κέντρα στρατολόγησης για τη συλλογή ιστών από ασθενείς με νεφρική νόσο που δεν είχαν ένδειξη κλινικής βιοψίας. Συνολικά 156 βιοψίες πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια των πρώτων πέντε ετών της μελέτης, συμπεριλαμβανομένων 42 σε ασθενείς με οξεία νεφρική βλάβη και 114 σε ασθενείς με χρόνια νεφρική νόσο. Δεν σημειώθηκαν θάνατοι και οι επιπλοκές, συμπεριλαμβανομένης της συμπτωματικής και ασυμπτωματικής αιμορραγίας, ήταν σύμφωνες με εκείνες που περιγράφονται στη βιβλιογραφία και στις φόρμες συγκατάθεσης της μελέτης.

Η έρευνα για τα Omics εγείρει ένα βασικό επιστημονικό ερώτημα: Πώς συγκρίνεται ο ιστός που συλλέγεται από ασθενείς με ασθένειες με τον «φυσιολογικό» και τον «αναφορικό» ιστό; Αυτό το επιστημονικό ερώτημα με τη σειρά του εγείρει ένα σημαντικό ηθικό ερώτημα: Είναι ηθικά αποδεκτό να λαμβάνονται δείγματα ιστών από υγιείς εθελοντές, ώστε να μπορούν να συγκριθούν με δείγματα ιστών ασθενών; Αυτό το ερώτημα δεν περιορίζεται στην έρευνα για τις νεφρικές παθήσεις. Η συλλογή υγιών ιστών αναφοράς έχει τη δυνατότητα να προωθήσει την έρευνα σε μια σειρά ασθενειών. Ωστόσο, οι κίνδυνοι που σχετίζονται με τη συλλογή ιστών από διαφορετικά όργανα ποικίλλουν ανάλογα με την προσβασιμότητα των ιστών.